Van Bronkhorst heeft zelf 10 jaar als monteur in de koeltechniek gewerkt. “Ik had geluk dat ik als onervaren koelmonteur die met ammoniak en CO2 moest werken veel ervaren collega’s had. Zij hebben mij het vak geleerd. En ik weet nog goed dat ik het soms wel heel spannend vond.”
Om die reden richt hij zich nu op absolute veiligheid. “Een werkgever stuurt een monteur vaak naar de opleiding om dat certificaat te behalen, maar voor een monteur zijn juist de kennis en vaardigheden van belang i.v.m. de veiligheid. Hij wil weten welke werkzaamheden hij kan uitvoeren en hoe hij ’s avonds weer veilig thuiskomt. Dat proberen we in de training te realiseren.”
Volgens Van Bronkhorst gaan steeds meer onervaren mensen met ammoniak, CO2 en brandbare koudemiddelen werken.
“Wij streven naar praktijkmogelijkheden die haalbaar zijn”
DateOpleidingscentrum GO° is gestart met opleidingen om installateurs voor te bereiden op het nieuwe ‘ACB’-examen. “Wij trainen in verband met de transitie van brandbare koudemiddelen voor de vakbekwaamheidscertificering”, vertelt trainer Michel van Bronkhorst. “Hiermee mag de monteur aan de installaties werken, maar dat is niet voldoende. Wij proberen de sleutel te zijn tussen een papiertje en de werkelijkheid.”
“Dus wij moeten in onze training mensen vakbekwaam maken, zodat ze de durf en het zelfvertrouwen hebben om dat op een veilige manier te gaan doen. Daar is ons opleidingscentrum wel uniek in. En dan met name door die vertaling: van regels naar praktijksituatie.”
Van Bronkhorst is drie jaar geleden begonnen met het geven van trainingen over het brandbare koudemiddel propaan. “Ik heb daar zelf geen ervaring mee. Daarom heb ik bepaalde praktijkprocedures én de specifieke eigenschappen die beschreven staan in de boeken één op één overgenomen. Totdat ik na zo’n 1,5 jaar de opdrachten zelf tot uitvoering ben gaan brengen. En wat blijkt nu? Bepaalde dingen zijn technisch helemaal niet haalbaar. En daar ben ik best wel van geschrokken. Want die regels komen vanuit de NPR, de Nederlandse Praktijk Richtlijnen.”
Vanaf dat moment is Van Bronkhorst anders over gaan denken, vertelt hij.
Vanaf dat moment is Van Bronkhorst anders over gaan denken, vertelt hij.
“Ik ben tot de conclusie gekomen dat het nemen van andere beslissingen zich terugbetaalt in absolute veiligheid. Wij streven naar praktijkmogelijkheden die wel haalbaar zijn.”
Een goed voorbeeld is een elektronische lekzoeker. “In de Arbowet staat dat een werkgever de monteur moet voorzien van een persoonlijke detectie. Die is ingesteld op 10 of 20% van de LEL-waarde. Met een lekzoeker kun je echter hele kleine lekjes opsporen, en dan overtref je de persoonlijke detectie. Zo’n stukje gereedschap kan voor de monteur dus bijdragen aan absolute veiligheid. En dat is een heel ander denkpatroon, want dat staat nergens in de boeken.”
